اگرچه یونولیت به علت هزینه کم و سهولت در اجرا بهطور گسترده در صنعت ساختمان استفاده شده است ، ولی استفاده آن دارای نقطه ضعفها و اشکالات زیادی میباشد که توسط مجامع علمی- صنعتی به آن پرداخته شده است.
مرجع دالهای سبک ، دستورالعمل دولتی ایتالیا مورخ ۱۶/۲/۲۰۰۷ پیوست D.5.1 تصریح میکند: « در مواردی که از قالبهای با جنس پلیاستایرن یا مصالح مشابه ، استفاده میشود ، میبایست دریچهای مناسب برای خروج فشاراضافه ناشی از متصاعد شدن گاز تعبیه گردد.» همینطور پیش از این ، استاندارد UNI 9502 ضمیمه۷٫۲٫۲ تصویب کرده است : « در موارداستفاده از مواد ترکیبی که وقتی در دمای بالا قرار بگیرد به گاز تبدیل میشوند، میبایست در سطوح نمایان دریچههای مناسبی برای زمان آتشسوزی تامین گردد تا در اثر قابلیت رفتار مواد و بر اثر انفجار، به سازه لطمه وارد نشود.»
بنابراین، استفاده از پلیاستایرن در دالها نیاز به هزینه بیشتری دارد تا دریچههایی برای خنثی کردن فشارگازی که از قالبها متصاعد میشود ، تعبیه گردد. اگر چه در هنگام آتش سوزی هنوز خطر گسترش گازهای سمی که به محیط نشت میکند ، وجود دارد.
قطعه یوبوت از پلی پروپیلن ساخته میشود که سمی نیست حتی اگر بهطور کامل بسوزد.این سیستم استاندارد مقاومت در برابر حریق REI 180 ایتالیا با پوشش حداقل ۵/۳ سانتیمتر بتن راکسب کرده است. مشکلات دیگر یونولیت عبارتاند از ابعاد بزرگ و جاگیر ، هزینه بیشتر حمل ونقل و مشکل در نگهداری و انبارداری به خصوص در فضاهای باز و بیرون از ساختمان. پلی استایرن حجیم و جاگیر بوده و لبهها و گوشههای آن شکننده است که در حین اجرا تکههای شکسته شده فرو میریزند و به شکل آزاردهندهای جمعآوری آنها دشوار است. این قطعات خرد شده به همه چیز میچسبند (به ویژه شبکه آرماتوربندی) و به علت مقاومتفشاری بسیارپایین باعث متخلخل شدن و کاهش مقاومت بتن میگردند.
ویژگی مهم دیگر در دالهای مجوف اکوستیک بودن و کاهش انتقال سرما وگرما بین طبقات به علت فضای خالی ایجاد شده در دال است ، که با استفاده از یونولیت این ویژگیها از بین میرود